چغندر (Beta vulgaris L.) بخشی از خانواده Chenopodiaceae(اسفناجیان) است .منشا اصلی این گیاه آسیا و اروپا است. چغندر قرمزبه طور گسترده در سراسر جهان برای تولید ترشی، سالاد، رنگ‌های طبیعی غذا و یا آب میوه استفاده می‌شود. چغندر حاوی بسیاری از ویتامین ها، مواد معدنی (پتاسیم، سدیم، فسفر، کلسیم، منیزیم، مس، آهن، روی، منگنز)، فنولیک ها، کاروتنوئیدها، نیترات و اسیدهای اسکوربیک است که به سلامتی کمک می‌کند. در حقیقت، پلی فنول ها، کاروتنوئیدها و ویتامین های موجود در چغندر دارای فعالیت های آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد سرطانی و محافظت از کبد هستند که می توانند در پیشگیری از بسیاری از بیماری ها مانند بیماری های قلبی عروقی یا فشار خون بالا و دیابت و کمک به درمان کبد چرب موثرباشد.
رنگ بنفش قرمز مشخصه چغندر از بتالین، رنگدانه های محلول در آب که در گیاهان از راسته کاریوفیلال ها یافت می شود، نشأت می گیرد . بسته به ساختار شیمیایی آنها، بتالین ها را می توان به بتاسیانین های قرمز-بنفش و بنفش (بتنین، ایزوبتنین، پروبتنین و نئوبتنین) یا بتازانتین های زرد (ولگاگزانتین، میراگزانتین، پورتولاگزانتین و ایندیکاگزانتین) تقسیم کرد و میزان قرمزی چغندر به نسبت بین دو گروه بستگی دارد .
رنگدانه های Betalain به طور کلی به عنوان آنتی اکسیدان ها، ضد سرطان، ضد چربی خون و عوامل ضد میکروبی شناخته شده اند. رنگدانه‌های چغندرقرمز به دلیل ماهیت غیر مخاطره آمیز، غیر سمی، غیر سرطان زا بیشتر به عنوان رنگ های غذایی مورد استفاده قرار می گیرند .
بلو را به شکل خام و پخته می توانید مصرف کنید و از مزایای بیشمار آن بهره مند شوید.
از دیگر فواید این گیاه خوش‌رنگ خواص آرامش‌بخشی،ضد استرس و نشاط آوری آن است .
بهبود عملکرد مغز و حافظه
افزایش سلامتی در بارداری و زایمان
سلامت جنین
افزایش قوای ایمنی
تنظیم فشار خون
کمک به درمان دیابت
کنترل وزن
کنترل چربی خون بالا
درمان کم خونی
از دیگر خواص چغندر است.
شما می توانید آن را به شکل خام و پخته،در سالاد،سوپ،آش و ترشی استفاده کنید.
با نگاه به آموزه های خانم فلورا تاجیکی
